Onze surf alias eco lodge in Punto de Lobos serveert het ontbijt op nieuwjaarsdag vanaf 10 uur. De bediening heeft een hoop goede wil, maar voorbereid op veel gasten zijn ze niet. Daarnaast zijn wanden van riet en hout in je slaapkamer superleuk, maar als rechtgeaarde wereldreiziger van middelbare leeftijd wil je 's ochtends gewoon warm douchen en niet voor elk plakje kaas of brood iemand hoeven aanschieten en dan moeten afwachten of je wordt bediend.
Woensdagochtend besteden we tijd aan het repatriëren van JW's horloge. Het lijkt erop dat ons hotel in San Pedro, Noord-Chili niet van zins is het ons makkelijk te maken. Ze willen het horloge wel opsturen, maar inmiddels betaalden we al 2 keer verzendkosten en toch wacht het hotel nog op instructies. We roepen zelfs de hulp in van booking.com, maar of dit soelaas biedt moeten we weer afwachten.
We zijn iets vreselijks belangrijks vergeten te vertellen over onze stranddag. Kees heeft een haaienbeet overgehouden aan zijn heroïsche zwempartij gisteren…
Vannacht verslapen wij ons niet, zoals bij onze laatste vlucht op 2e Kerstdag. We vergeten geen bezittingen in onze hotelkamer en ook onze vlucht halen zal geen probleem zijn. Happy! Om 4 uur 's ochtends zijn we op het vliegveld van Santiago. JW boekte een enkele reis Amsterdam via Panama en Aruba met KLM. De vlucht tot Aruba wordt uitgevoerd door de Panamese maatschappij Copa Airlines. Inchecken via internet was gisteren niet gelukt, maar gelukkig zijn we ruim op tijd.
Langzaam wennen we hier weer een beetje aan thuis. Maandagochtend lopen we naar onze nieuwe buren, de Mediq Apotheek. Daar spreken ze Nederlands en zo kan Fen zonder ruis op de lijn uitleggen dat ze last heeft van haar buis van Eustachius, niet te verwarren met het bijna gelijknamige bovenwindse eiland.
