Ons hotel in Aguas Calientes is ingesteld op vroege vogels: ontbijten kun je vanaf half 5. Iets voor half 6 lopen we ons gezellige straatje Avenida Hermanos uit. Wel oppassen want bestrating is er nauwelijks op de enige weg in het dorp. De constructie van de aangelegde stoep is ook charmant: je moet er continu af wegens onneembare obstakels.
Cusco is sfeervol en populair: het was de hoofdstad van het Incarijk. En met haar koloniale architectuur is het het Rome van Latijns-Amerika. Ons hotel El Balcon ligt vlakbij het centrale Plaza de Armas. Alle straatjes klimmen vanaf dat plein steil omhoog. 's Ochtends is dat geen probleem. Maar 's avonds is het een hele klim in ijle berglucht op een hoogte van 3.400 meter.
Ons laatste ontbijt in hotel El Balcon in Cusco wordt opgeluisterd door 2 Françaises met ADHD. Aan aparte tafeltjes hebben ze elkaar gevonden in hun zorg over de toekomst van hun land. Van ontbijten komt weinig en wij eten juist lekker door: we komen er namelijk niet overheen.
Vandaag vertrekken we uit Puno. Na een laatste ontbijt onder toeziend oog van de manager – er zijn nog steeds geen andere gasten – staat om half 7 de best geklede taxichauffeur van Puno al weer voor de deur.
Reizen per bus of trein in Bolivia is 1 groot avontuur. Je weet nooit wat er gebeurt, of je aankomt en hoe laat je aankomt. Je kunt dus maar beter niet al te principieel zijn en meegaan in de flow van de Zuid-Amerikanen. We leren hier wijze levenslessen.