In Yakima Valley bloeit de wijn-, fruit- en hophandel. Ons hotel ligt aan de noordkant van het stadje Yakima en is omgeven door bruinrode heuvels. We dompelen ons weer onder in het land van cowboys en rodeo! Bij het ontbijt in ons hotel zien we vooral Amerikanen met herfstvakantie of hunting plannen. Buitenlandse toeristen zijn hier nauwelijks. Gelukkig hoeven we niet te vechten om de laatste yoghurtjes.
Ook in Baker City hebben ze Carglass gelukkig. Onze voorruit had op de 1e dag al een barst en 4 weken met zo'n dreigend gevaar rondrijden lijkt ons niet verstandig. Dat is snel, denkt Fen blij als JW na een half uur terug is met een ruit zo goed als nieuw.
The sun also rises in Hailey. Maar we zijn al eerder wakker wegens razenddruk programma. Met de 1e dauw op de grond en een wolkeloze hemel rijden we naar het noorden voor hét wintersportgebied van Idaho. Ernest Hemingway leefde in Havana, Key West en Parijs. Maar ook skiede hij in Ketchum/Sun Valley. In 1961 kocht hij er een huis waar hij zichzelf hetzelfde jaar door het hoofd schoot. Je zou er zelf depressief van worden, maar ja, met gele herfstkleuren en de 1e sneeuw onder een strakblauwe lucht… Zo'n goede skiër was Ernest overigens niet, hij hield meer van vissen en jagen.
Als je Salt Lake City uitrijdt over de 80 East zit je ineens op een snelweg op ruim 2.100 meter hoogte. Aan de welkomstborden langs de weg te zien zigzaggen we er weer een eind op los vandaag, bijna 600 km richting noorden. Welcome to Wyoming, … Utah, … Wyoming, … Idaho en … Wyoming. Zo veel staten in een paar uur: je zou er gedesoriënteerd van raken. Gelukkig weet onze navigatie dat we gewoon de kronkelende 89 North volgen, over bergen en langs slaperige dorpjes als Woodruff, Cokeville (populatie 535), Montpellier en Geneva.
Ontbijten met een roerei en uitzicht op het zwembad waarin een dikke Amerikaanse baantjes trekt. Vandaag wordt zo maar onze op-1-na-mooiste dag tot nu toe….