In het Family Hotel in Whitehorse kun je heerlijk uitslapen. De klok van het kamermeisje staat wel een uur later hier in Canada. There's no rush, zegt ze terwijl ze alvast ons beddengoed en de handdoeken meegrist. Gelukkig heeft JW ook een handdoek bij zich.
Los van wat wildlife in de kamer naast ons (waarschijnlijk van een Tsjechisch stel) slapen we heerlijk in de Alaskaanse wildernis. Voor het eerst worden we wakker met miezerig en mistig weer. Het is dat we weten dat zich achter ons raam de fjorden van LynnCanal bevinden. We doen dus een aangepast programma vandaag. In de lokale grocery store halen we basisbenodigdheden voor onderweg. Ze hebben hier zelfs Powerbar-repen…
Wakker worden met de besneeuwde bergtoppen van Kluane National Park achter je raam is happiness. Zelfs als je om half 7 opstaat en het toilet het begeeft. De Chinees is nergens te bekennen en zo vertrekken we zonder zaijian of xiexie (tot ziens & bedankt) naar het noordwesten.
Met een strakblauwe lucht worden we zaterdag wakker. Na ontbijt in ons hotel en een bezoek aan de plaatselijke post office en grocery, pakken we ons boeltje al weer op. Om Valdez uit te komen moeten we weer over steile bergtoppen. De Thompson Pass is onherkenbaar met mooi weer en ook de indrukwekkende Worthington Gletsjer zien we eigenlijk voor het eerst: hij loopt vlak langs de weg naar het dal!
Vannacht dacht Fen even dat de beren ons in Seward op de korrel hadden. Het spookte rond ons houten huisje en vooral bij de voordeur. Misschien was het alleen het slechte weer in het donkere bos. Berenpoten zien we ook niet op de mat na de 47 mm regen die gisteren viel. 1 ding is wel zeker: om half 8 speelt de toeter van de Alaska Railroad voor wekker.