Reizen per bus of trein in Bolivia is 1 groot avontuur. Je weet nooit wat er gebeurt, of je aankomt en hoe laat je aankomt. Je kunt dus maar beter niet al te principieel zijn en meegaan in de flow van de Zuid-Amerikanen. We leren hier wijze levenslessen.
De grootste zoutvlakte ter wereld, Salar de Uyuni in Bolivia, ligt op 3.650 meter. Het is maar een kippeneindje vanaf ons hotel in Uyuni, als alles loopt zoals het moet lopen. Omdat de Bolivianen staken, staan wij om kwart voor 5 naast ons bed. Het hotel dat we onverwachts moesten boeken ligt pal naast ons reisbureautje, dus dat scheelt nog wat slaap.
Als we vrijdag om half 7 vertrekken, laten we de witte zoutvlaktes van Salar de Uyuni achter ons. Door een ongerept maanlandschap met oneindige cactussen rijden we naar het gehucht San Juan. Vandaag leggen we de meeste kilometers af en dat is best afzien op wegen die eigenlijk geen wegen zijn. Het is hier een en al dorre hoogvlakte, merkt JW op. In het westen liggen 7 vulkanen, waaronder de Imuputuncu van 5.163 meter. Bolivia heeft alleen nog inactieve vulkanen, vertelt onze chauffeur. Hij is vandaag wat minder spraakzaam, want hij blijkt vannacht in de auto te hebben geslapen. Gelukkig heeft dat geen invloed op zijn rijvaardigheid.
1e Kerstdag in de woestijn van San Pedro de Atacama in Noord-Chili… Het is wel een beetje raar wakker worden, met een Kerstontbijt op bed verzorgd door ons hotel en een zwembadje voor de deur.
Melancholie op de 7e etage van ons hotel in hartje Santiago… Last Christmas, Everything she wants en Credit card baby, we draaien George Michael in bed.