Vandaag vertrekken we om half 10 na een take away ontbijt op onze kamer. Inderdaad ligt ons hotel pal naast de plaatselijke begraafplaats. Alleen een hoge, verhullende muur scheidde ons vannacht van alle doden van Greymouth. Dat is wel een morbide manier van in de natuur verblijven. Fen sliep wel relaxed, JW had een nachtmerrie over ome Lex.
Vandaag zitten we de hele dag in een tropische regenbui. Tijd dus om het tempo wat omlaag te brengen: JW haalt ontbijt, we doen was, lezen en computeren. Maar hangen maakt ook moe. Daarom bezoeken we vanmiddag het Kiwi-mini-museum. We betalen braaf 30 dollar entree voor een dagtour in het donker langs 2 levende rowi’s – een speciaal soort kiwi. Die leeft vooral in Okarito Forest, waar we gisteren wandelden. Met een speciaal programma wordt de soort beschermd, onder andere via chips in de poten van alle mannetjes in het gebied. Al met al zijn we toch blij dat we 2 levende kiwi’s zien. De kiwi is namelijk hét symbool van het land.
Na een inactieve dag met slecht weer in Franz Josef popelen we om door te reizen. Iets over 8 vertrekken we met volle tank naar het zuiden. De route langs de gletsjers zou in de Tour de France niet misstaan. Ook nu stuurt onze navigatie ons 80 meter na een hairpin het ravijn in. Bij vertrek gaf ze nog aan dat de route naar Queenstown 1 lange weg van 282 km rechtdoor is.
Na een korte nacht schijnt de zon in Te Anau. JW gaat eerst even gedag zeggen bij de receptie. Hij boekt direct een boottocht door Milford Sound. Zo vertrekken we iets na 10 uur over een scenic route van 118 km naar de mooiste fjord van NZ. Te Anau is de poort tot Fiordland National Park, het grootste natuurreservaat van NZ dat het hele zuidwesten van het zuidereiland (12.500 km2) beslaat, met 14 fjorden en bergen tot 2.700 meter hoog. De Mitre Peak is niet de hoogste maar wel bijzonder: hij rijst 1.692 meter op uit het water.
Vandaag willen we via de zuidkust in het oosten uitkomen: een lange rit met alle stops die we voor ogen hebben. Bij het plaatselijke tankstation halen we ontbijt voor ons vertrek over Highway 94. Helaas missen we de scenic route via Lake Manapouri. Dat krijg je als je zo veel sightseeing wilt combineren. Toch voelt NZ nog steeds als een road movie: er is continu iets te zien onderweg. Op het lokale radionieuws horen we dat Nederland NZ versloeg in de finale van de World Hockey League (smashing defeat for New Zealand)! Verder zijn er tientallen whales aangespoeld in het noorden van het zuidereiland en 8 daarvan dood. De dieren waren naar open water teruggeleid, maar zwommen weer naar de kust. Zo dichtbij doet zulk nieuws je meer. Zeker omdat we later nog whales willen spotten in Kaikoura.