Dag 43: zout, zout & nog eens zout

De grootste zoutvlakte ter wereld, Salar de Uyuni in Bolivia, ligt op 3.650 meter. Het is maar een kippeneindje vanaf ons hotel in Uyuni, als alles loopt zoals het moet lopen. Omdat de Bolivianen staken, staan wij om kwart voor 5 naast ons bed. Het hotel dat we onverwachts moesten boeken ligt pal naast ons reisbureautje, dus dat scheelt nog wat slaap.

Iets voor 6'en blijkt iedereen er al te zijn. Uit de gezichtsuitdrukking van onze vriendin met de 2 voortanden leiden we af dat we vandaag echt op pad gaan! Met onze bagage stevig op het dak vertrekken we met 2 jeeps en belanden direct op een Dakar-achtige zandvlakte. Vanwege de blokkades maken we een grote bocht om Uyuni heen en op die route staan geen verkeersborden. We zijn jeep 1 al snel kwijt, maar onze chauffeur Johnny weet de weg. Na een grote kuil zien we plots het reservewiel en de benzineslang naast ons op de grond kletteren en het wiel rolt er behoorlijk hard vandoor. Als deze reddingsoperatie goed is afgerond, concentreren wij ons op het vinden van een afslag richting westen die niet geblokkeerd wordt door boze Bolivianen.

Regelmatig tipt een andere jeep ons dat we moeten omkeren. Onze eigen Hiawatha zet de auto meermaals stil en tuurt dan met zijn verrekijker naar de horizon. Hij wil ook graag weten wat Fen ziet met haar zoomlens. Slechts 3 vrachtwagens blokkeren de zandweg, dus we wagen het erop. Als we vlakbij zijn, zien we een aantal mensen in een takelwagen springen en op ons afrijden. Snel nemen we een zijweggetje, maar ook die komt weer op het geblokkeerde pad uit.

Maar we hebben geluk: de actievoerders besluiten de aftocht te blazen met achterlating van 1 ongevaarlijke vrouw, kind en auto. We mogen door! Johnny is door het dolle: kennelijk was ook hij behoorlijk gestresst door het gevaar van stenengooiende landgenoten en de eindeloze omweg die we al moesten maken.

In een gehucht iets verderop halen we de laatste 2 passagiers op en zo zijn we met z'n 6'en in 1 jeep. Wij, de Nederlandse meiden Joyce en Lynn en 2 Spanjaarden uit Málaga. Als die laatsten zich net moeizaam op de 2e achterbank hebben gesetteld, moeten we er al weer uit om de lokale economie te stimuleren. Achter de marktkraampjes en een woonhuis is een open veldje met toiletten. De schuur moet eerst ontgrendeld worden en doortrekken doe je met een emmer.

Een kwartiertje rijden is het maar naar het gigantische zoutvlakte Salar de Uyuni van 12.000 km². Het contrast tussen de blauwe lucht en het verblindende wit van het opgedroogde meer is verbluffend. Alsof je in de sneeuw of op een ijspiste bent beland. Maar hier heb je alleen zonnebrandcrème en een korte broek nodig. Bij een hotel gemaakt van zout poseren we bij een monument Dakar, Bolivia. Begin dit jaar werd die rally hier verreden.

Isla Incahuasi is eigenlijk een rots met gigantische cactussen midden in de zoutvlakte, maar het is net een eiland in zee: de zoutvlakte lijkt een zee door de mozaïek van kristallen. We drinken er koffie, lopen langs de cactussen naar boven voor een prachtig uitzicht en eten naast de auto een warme maaltijd uit Tupperware-schalen, meegebracht door onze chauffeur. Naast ons zit een Italiaans gezin – man, vrouw en 2 kinderen – dat met de fiets onderweg is van het zuiden van Argentinië naar Colombia. Gesponsord door een ecologische firma verspreiden ze zelf ook een ideologische boodschap. De jonge kinderen doen dat door kralen te rijgen en daarvoor mogen ze kennelijk een jaar van school wegblijven.

Het leuke van een zandwoestijn is dat je niet per sé op de weg hoeft te letten, want die is er niet. Je kunt gerust een stuk uitwijken, als je de hobbels en plassen maar in het oog houdt. Via zoutpiramides en fata morgana's komen we aan bij ons zouthotel in het gehucht Atullcha. Onze kamer heeft licht en elektriciteit, maar geen internet of een eigen douche. Na een korte siësta eten we een heerlijke maaltijd. We bespreken het leven met onze reisgenoten en horen en passant dat je bij de Spaanse politie nog steeds met je 51^e met pensioen kunt. In the middle of nowhere lig je vanzelf vroeg in bed. Morgen gaat de wekker weer om kwart over 5!

Fennieke 22/12/2016 2016: Pan-American Highway

Trackback van jouw site.