Dag 19 & 20: varen bij Santa Cruz

Maandagochtend 6 uur: al weer een nieuwe week die start met koffie en biscuitje. We zitten in een centraler deel van de eilanden, merken we. Opeens zijn we niet meer de enige mensen in de baai. Als we in de kleine bootjes uitvaren, weerkaatst de zon op de vin van een haai.

De mangrove-bossen langs het water bij Punta Tortuga zijn een ideale leefplek voor vogels. In het water zwemmen roggen en haaien. Sereen en prachtig is het er. Terug aan boord zien we een grote haai langs zwemmen vanaf ons romantische balkon. Na het ontbijt nemen we afscheid van Ian en Patsy, Ron en Suzy, Anthony en Jenny, Bill en Jenny, Julia, Sandeep, Hanne en Svenja. JW gaat met ze mee van boord voor wat boodschappen.

Terwijl de crew de boot schoonmaakt en prepareert voor de nieuwe gasten, zitten de overgebleven die hards op het zonnedek. Als Miquel terugkomt, kunnen we eindelijk lunchen. Er blijken maar 6 nieuwe gasten te zijn: 2 oudere Belgen, 2 Duitsers en 2 jonge Nederlanders.

Bij Seymour Norte snorkelen we. Ik zag een mooi schooltje vissen dat een beetje heen en weer zwom, vertelt JW. Opeens voelen we ons hoeders van de groep, met onze 5 dagen ervaring op de Galapagos. Dus geven we uitleg, antwoord op vragen en nuttige adviezen.

Zodra onze wetsuits weer uit zijn, maken we nog een wandeling. Het ongerepte Seymour is maar 2 km2. De zee is ruw – dat kan komen door de natuurramp in Nieuw-Zeeland, aldus onze gids – en de landing op de rotsen dus spannend.

Een pad met cactusbomen leidt ons langs de broedkolonies van onder andere de blauwvoetige jan-van-gent en fregatvogel. Het mannetje valt op door zijn grote, rode keelzak waarmee hij vrouwtjes probeert te lokken. We staan oog in oog met een jan-van-gent: hij kijkt ons diep in de ogen. Ook de gele landleguaan, met uitsterven bedreigd, is indrukwekkend. Zonder zich aan ons te storen knabbelt hij van een cactusblad. Zijn schubbige huid lijkt wel onecht, zo kleurrijk, en met zijn lange nagels kan hij best een pedicure gebruiken. Als we de vele zeeleeuwen met kleintjes bewonderen, zwaait onze Equadoriaanse crew ons al weer toe vanuit de bootjes. Nog zo veel te zien, maar de dag is al weer om.

Vandaag was het lastig om afscheid te nemen van een superleuke groep. En direct te moeten wennen aan een nieuwe. Het voelt alsof een fantastische vakantie voorbij is, maar je op het laatst toch nog 2 dagen respijt krijgt. Van de exotische dieren krijg je hier in elk geval nooit genoeg. Overweldigend en met stip op 1 in onze lijst van mooiste plekken!

Dinsdag is onze laatste dag op de Galapagos. Vannacht voeren we naar Bartolomé in het westen. Vanaf ons balkon zien we de typische rots op dit eiland van slechts 1 km2 al liggen.

Na het ontbijt gaan we aan land en via een aantal lange trappen komen we uit bij de ruim 100 meter hoge top van het eiland. Daar hebben we een prachtig uitzicht op het eiland en vulkanisch Santiago, waar we al eerder waren. Weer beneden snorkelen we aan de voet van de rots.

's Middags wandelen en snorkelen we bij Bahia Sullivan op het eiland Santiago. De 2 eilanden liggen in feite vlak tegen elkaar aan. Op het strand luieren we en genieten van onze laatste zonuren op de Galapagos.

Vanaf onze boot zien we een meterslange black manta ray in de baai, 1 van de grootste roggen ter wereld. Terugvarend richting Bachas springen kleine, zwart-witte roggen achter ons uit het water. Al weer nieuwe dieren dus vandaag. Als we vanavond onze tassen inpakken horen we gespetter op ons balkon. Ohhh, het is maar een pelikaan, zucht JW.

Fennieke 28/11/2016 2016: Pan-American Highway

Trackback van jouw site.