Dag 17 & 18: Fen, JW & het natuurlijk evenwicht (zwemmen met haaien)

Dry landing, staat zaterdagochtend op ons whiteboard gekalkt. Echt uitslapen zit er niet in als je op de Galapagos bent. Om 8 uur zitten we al weer goedgemutst en met volle magen in onze dinghy's voor een wandeling op Fernandina Island. Punta Espinoza heet het hier. Spookachtig is het ook: El Nino heeft vorig jaar huisgehouden onder leguanen, sea lions en walvissen. Voor skelettenverzamelaars is het hier het paradijs: het is flink laveren tussen alle exotische overblijfselen.

De lava heeft indrukwekkend diepe sporen en kraters gevormd. Reuzenschildpadden, zeeleeuwen en leguanen zwemmen hier gemoedelijk naast elkaar. Soms maken ze ruzie om eten of het beste plekje tussen de vrouwtjes. In een kleine lagune zien we 6 jonge zeeleeuwen bij elkaar: een crèche van speelse maar ook hulpeloze wezentjes met waterige oogjes, wachtend op hun moeders die terugkomen met voedsel. Als je je over hen heen buigt, richten ze zich op, op zoek naar warmte. Hét moment van de dag!

Vandaag snorkelen we 2 keer. Eerst in dezelfde baai met turtles, leguanen en exotische vissen. Na de lunch varen we naar Punta Tortuga op Isabella Island, waar we zwemmen met pinguïns, comorans en schildpadden.

Zelfs de sharks zijn hier ongevaarlijk. De Galapagos zijn een symbiose van rust en reinheid. Omdat dieren hier geen natuurlijke vijanden hebben, zijn ze niet bang en zelfs nieuwsgierig naar die rare species op witte boten. Slechts 1 comoran vogel heeft het niet goed begrepen. Met haar grote snavel pikt ze op ons in tijdens het snorkelen. Zo hebben we toch nog wat reuring vandaag.

De volgende 16 uur zijn we weer onder de pannen. Om 2 uur zet onze catamaran koers naar de noordpunt van Isabella Island. Vannacht ronden we de punt, op onze route terug naar het oosten. We gaan 2 keer over de evenaar en het wordt een zware nacht. Maar dat weten we nog niet als we in het avondlicht orka's en dolfijnen om onze boot zien zwemmen.

Zondagochtend om 7 uur zijn er wat bleke koppies bij het ontbijt. Fen dacht vannacht pas echt dat we zouden zinken en had al weer een noodtasje klaargezet. De captain had de hele crew opgetrommeld om in alle hoeken van de boot op wacht te staan. Of ze ook moesten hozen weten we niet.

Maar de show must go on en zo neemt Miquel ons om 8 uur al weer mee voor een wet landing op Santiago Island. Onze snorkelspullen leggen we alvast klaar op het witte strand van Puerto Egas. Langs de baai wemelt het van de fur sea lions, krabben, herons, yellow wobbles met rode vlekken, American oystercatchers, blue foot boobies, lava lizzards en zeeleguanen. We zien ook een Galapagos hawk. Die zit on top of the food chain, aldus onze gids. Hij eet vooral eieren en jonge dieren. Zelf wordt hij niet opgegeten.

JW heeft zijn hippe 2-kleuren-blauwe zwemshort en 2-kleuren-blauwe shirt aan. De Engelsman Ian vindt dat prachtig. Even on your sabbatical you've thought about the combination of your clothing, grapt hij. Darwin liep hier trouwens ook over de lavarotsen, maar waarschijnlijk wel iets minder hip.

Terug op het strand zien we 5 pelikanen in de branding dollen met een zeeleeuw. Als JW met zijn flippers het water in waggelt, vinden de pelikanen dat ook interessant. We zwemmen met zeeschildpadden, zeehonden en vissen. Fantastisch dat die grote schildpadden onder je zwemmen en je aanraken als ze naar boven komen. En in Nederland kun je bij Dr. Fish terecht voor het bewerken van je handen en voeten, maar hier masseren de ontelbare kleine visjes je héle lijf.

Tijdens de lunch varen we verder naar het oosten. Om 4 uur zijn we bij het eilandje Sombrero Chino. Een Chinese hoed zien wij er niet in, eerder een Mexicaanse. In de baai snorkelen we, zien roggen en zelfs 2 grote haaien. Gelukkig zijn ze vegetariërs. Miquel heeft bij terugkomst nog een wandeling in petto. Niet zo bijzonder, zegt hij: only sea lions. Gelukkig maakt JW een filmpje terwijl Fen doucht, het blijkt toch weer bijzonder!

Vanavond varen we in een paar uur naar Santa Cruz. Het is de laatste avond met deze groep. We troffen het met 4 Amerikanen, 2 Amerikanen wonend in Equador, 3 Duitse vrouwen, een Indiër en 2 Zwitsers uit Zug. Alleen de Zwitsers en wij blijven nog een paar dagen.

Fennieke 26/11/2016 2016: Pan-American Highway

Trackback van jouw site.