Dag 60 tot 63: Yellowstone & nagenieten
Ontbijten met een roerei en uitzicht op het zwembad waarin een dikke Amerikaanse baantjes trekt. Vandaag wordt zo maar onze op-1-na-mooiste dag tot nu toe….
- Een elk met imposant gewei en een kudde bizons die naast de weg met ons meeloopt over een uitgezette wandelroute.
- Imposante watervallen (Lower en Upper Falls), een wandeling met hairpins tot diep in de canyon en uitzichtpunten waar je hoogtevrees van krijgt.
- Een Park Ranger die al toeterend een kudde bizons van de weg probeert te jagen: 15 minuten lang rijden we er stapvoets achteraan.
- Zwarte en grijze wolven die uitrusten in de toendra.
- Een grizzly beer op zoek naar voedsel.
- Besneeuwde bergen, de Fishing Bridge en Yellowstone Lake, het grootste bergmeer van Noord-Amerika.
- Bizons die achter elkaar aan sjokken over het asfalt en het strand: langzamer verkeer dat je mag inhalen.
- Een verlaten, ijzige Sylvan Pass op 2.700 meter aan de oostuitgang (over een paar dagen gaat hij dicht voor de winter).
- Een onvoorziene 120 km terug langs dezelfde bizons en ontelbare kale bomen.
We stoppen alleen nog voor beren en mooses, zegt JW. I like doin' what she likes, zingt Blake Shelton intussen zijn swingende country-klassieker. Met een Italiaanse take away kijken we thuis de herhaling van Studio Sport. Forza Utreg (1-0 tegen Willem II). En Feyenoord uiteraard. Wel jammer dat ze zichzelf vergaten te belonen tegen Ajax… Maar Yellowstone was vandaag de hemel op aarde!
We wisten al dat het maandag zou regenen na 2 prachtige dagen zon. Gelukkig deden we de fraaiste routes gisteren en eergisteren. Om 11 uur verlaten we het park via het noorden langs grazende elks, een stel bizons dat de weg verspert – waar zijn de Park Rangers als je ze nodig hebt – en ontelbare hotpotjes. Die stomen gewoon door als het regent.
Op de noordroute wordt aan de weg gewerkt en dat zorgt voor flinke vertraging. Bij de warme bronnen van Mammoth Hot Springs rijden we een korte route met de auto. Een Park Ranger is met een vuilprikker in de weer. We besluiten een stuk door te rijden voor een wandeling naar Minerva Terrace. Hier stroomt het water over terrasvormige rotsen van wit kalksteen. Als we boven komen na een steile klim, zien we auto’s en een vlijtige vuilprikker. Onze uitdagende klim bracht ons regelrecht terug naar de 1e stop met groot parkeerterrein.
Vlakbij de grote boog die de noorduitgang vormt, zien we een kudde gaffelantilopen. Nooit geweten hoe die eruitzien, maar nu wel! Daarna geeft JW gas. We rijden zo’n 500 km tot Missoula in Montana. Daar gaan we een paar dagen uitrusten en alle indrukken van de afgelopen weken verwerken!
Dinsdag en woensdag zien er ongeveer hetzelfde uit. We luieren, zwemmen, proberen de hotpool, volgen het radioverslag van FC Utrecht voor de beker (al weer 1-0 winst, nu tegen FC Groningen), shoppen in het oude centrum en bekijken de ballgames in de Ierse sportbar Thomas Meagher. Cleveland wint de 1e wedstrijd in de finale tegen de Chicago Cubs overtuigend, woensdag is het omgekeerd. We zijn de enige buitenlanders in de hippe kroeg. Zo praat iedereen tegen ons aan, van de licht wereldvreemde, gescheiden man tot het jonge stel dat hier is voor het honkbal en de wekelijkse bingo. Ze winnen al weer niets, maar ze gaan net zo vrolijk voor hun kansen in de volgende ronde. Wij gaan terug naar ons hotel en maken ons op voor Glacier National Park!
Trackback van jouw site.