Dag 36 & 37: naar Banff National Park

Als we vanochtend onze camper parkeren in de hoofdstraat van Radium, staat er al weer een blackhorn sheep in de weg. Voor toeristen leuk, maar als je hier woont is de lol er gauw af waarschijnlijk.

Meet On Higher Ground Coffee House doet zijn sprankelende naam van buiten niet echt eer aan. De koffiebar van Radium blijkt wel een hippe zaak met het beste internet tot nu toe. Als we onze contacten met Nederland weer wat hebben aangehaald, vertrekken we naar het noorden richting Banff.

Kootenay Park zag er eergisteravond, toen we het zuidwaarts doorkruisten, verlaten en spooky uit. Nu hebben we geen haast om nog een RV-plek te vinden en dus toeren we relaxed door het veelzijdige landschap. We lunchen bij Numa Falls met 2 raven (don't feed wildlife!). Over 2 passen komen we uit bij de Bow Valley Parkway naar Banff. Alles heet hier Bow: een gletsjer ook en de rivier die daaruit ontspringt. Die rivier is al miljoenen jaren oud en loopt weer langs de Parkway. Het zit allemaal erg logisch in elkaar hier.

Vanaf het stationnetje van Banff lopen we naar het centrum, via Moose Street, Caribou Street en Beaver Street. Banff is best toeristisch, maar rond deze rijd valt het wel mee. Backpackers kunnen hier hun hart ophalen met wandelen en uitgaan. In het noorden van Banff vinden we een RV-plek onderaan een berg. De vuilniszak met restjes zalm van ons eten laten we veilig binnen staan. Er zijn hier (al weer) beren op de weg gesignaleerd. Gelukkig slapen we steeds rustiger in onze robuuste camper, ondanks soms vreemde geluiden 's nachts.

Vrijdag, de laatste dag van september, Banff is al lang wakker als wij door ons bedraampje naar buiten turen. Al weer een zonnetje, maar 's ochtends wordt het wel steeds kouder in de Canadese bergen. We zitten hier niet voor niets op 1.400 meter.

's Middags fietsen we naar het dorp. Dat is gewoon rechtdoor naar beneden, met je remmen dichtgeknepen. De terugweg wordt vast lopen, want wij zijn geen Sarah's op de Alpe d'Huez! Starbucks is onze vaste plek in de bewoonde wereld voor koffie en het online boeken van sites. Vanavond willen we namelijk op moose-safari. Bij het Visitor Center lukt het ons iemand aan de telefoon te krijgen. Een uur later mogen we terugbellen, want er zijn wel genoeg aanmeldingen voor een tour om 5 uur, maar nog geen gids. Dat komt wel goed, verwachten we. Als we niet op moose-tocht kunnen, nemen we een rijtuigje, zegt JW bij het zien van een toeristische paard-en-wagen.

Intussen gaan we op zoek naar een kapper voor een duo-behandeling. Na 5 weken reizen gaan ook dat soort huiselijke zaken spelen. Bij Patagonia kopen we een warm jack voor Fen. Als de verkoper vraagt naar onze reisplannen, antwoordt JW: Almost Patagonia! Op straat maakt een Chinees een foto van zijn lachende vrouw voor een vuilnisbak. Aziaten presteren het hier ook mondkapjes te dragen in de heilzame berglucht.

In Caribou Street vinden we een kapper. Zij is geëmigreerd uit Wales, vertelt ons haar halve levensverhaal en is erg geïnteresseerd in onze reis. Nadat zij JW's haar heeft gekapt (standje 4), vertrekt hij om onze moose-tocht vast te leggen. Als hij terugkomt met de boodschap dat er geen gids beschikbaar is voor vanavond, geeft zij ons tips voor onze eigen safari. Ze weet namelijk precies WAAR die gidsen op zoek gaan naar mooses. Giechelen moet ze ook, omdat wij op jacht willen naar dieren die de bewoners vooral overlast bezorgen. Na het afrekenen typt ze 1001mijl in op haar kassa, omdat ze onze foto's van Alaska wil zien. Daarvoor moet zij zich wel door onbegrijpelijke Nederlandse teksten heenworstelen.

Met een ijsje op een terras bespreken we onze reisplannen. Morgen vertrekken we naar Calgary. Op de terugweg gaan we zelf op zoek naar mooses! Daarnaast willen we Lake Louise nog graag zien. Als we de steile berg met onze mountain bikes eindelijk bedwongen hebben, zijn we blij dat we kunnen neerploffen in onze flexibele visstoeltjes. Die zitten heerlijk met een wijntje na gedane arbeid….

Fennieke 29/09/2016 2016: Pan-American Highway

Trackback van jouw site.