Dag 34 & 35: van Jasper tot Kootenay Park

Dinsdagochtend willen we alvast onze camping voor de komende 2 nachten boeken. Die ligt namelijk in the middle of nowhere in Kootenay National Park. In een café in Jasper – met grote internetsticker op de deur – bestellen we koffie. Internet hebben ze echter niet: het woordje No hadden we gemist. De sticker dient kennelijk ter voorkoming van vragen van lastige toeristen.

Als alternatief gaan we naar onze favoriete wasserette aan de overkant. Voor 2 dollar kunnen we een half uur internetten op 1 device. Tussen de draaiende wasmachines bellen we voor de zekerheid het speciale reserveringsnummer voor campings in de nationale parken in Canada. Of ze bij onze bestemming Redstreak elektriciteit hebben, weet het meisje echter niet. Ook kan zij ons niet helpen met een reservering. In deze tijd van het jaar is het: wie het eerst komt… Er zit niets anders op dan te gokken dat ze vanavond plek hebben.

De Icefields Parkway leidt ons dwars door het hart van de Canadese Rockies, langs gletsjers, watervallen, azuurblauwe meren en imposante bergketens. De indianen noemden deze route vroeger Wonder Trail. We zien Mount Edith Cavell, Athabasca Glacier en Endless Chain. Als we denken dat we het mooiste uitzicht hebben gehad, volgt een nog mooier plaatje. Columbia Icefield is met de 3.747 m hoge Mount Columbia en 8 gletsjers het grootste ijsveld van de Canadese Rockies. Over een steile pas komen we uit bij een turquoise Peyto Lake en Bow Lake. Ook een paar Chinezen hebben deze gevonden met hun Samsungs.

Na de wintersportplaats Lake Louise slaan we rechtsaf het Kootenay Park in. Waar onze camping precies ligt, weten we niet. Wel dat de enige 2 andere campings in het park al gesloten zijn.  Over een verlaten weg, met grote stukken door brand verwoest bos, rijden we een eindeloze route zonder ander verkeer. Volgende camping over 60 km, lezen we. Die blijkt echter gesloten. Overnachten langs de weg mag niet, maar ja…. Ons einddoel blijkt helemaal zuidelijk te liggen, in Radium Hot Springs. We doorkruisten vanavond dus het hele park van zo'n 150 km.

Als we na 8'en aankomen rijdt het servicegerichte meisje van het RV-park net weg. We mogen staan waar we willen, als we morgen komen afrekenen. Het park is bijna verlaten! Midden in het bos vinden we een mooie plek. We zijn blij met elektriciteit en water. Internet is hier een zeldzaamheid. Zo gaan we al weer slapen in een donker bos met onbekend gezelschap.

Woensdag is een rustdag in onze tour. Als je zo lang weg bent, is het ook loslaten: we kunnen niet alles zien! Bovendien reden we in 9 dagen al ruim 1.600 km met onze camper en we spraken bij de boeking maar 2.500 km af.

Radium Hot Springs is een gezapig plaatsje met 1.000 inwoners, aan de rand van Kootenay National Park. Een kapper is er niet (jammer), wel veel herten en big horn sheeps op de weg. Na het verkennen van het stadje relaxen we in de Hot Springs. Dit is een soort zwembad, maar wel met 40 graden warm, licht radioactief en mineraalhoudend water. Als we het koudwaterbassin inwillen, begint net de zwemles van de plaatselijke jeugd. In de strandstoelen genieten we van de zon en de vorderingen van de jonge zwemmertjes. Het veelvuldige Ready, go! van de badmeester weerhoudt ons wel van een middagdutje.

Ja maar die is nep, zegt Fen als we terugkomen van de hot springs en een hert in ons bos zien staan. Het went snel, al die wilde dieren op ons pad. 2 andere herten staan schaamteloos te flikflooien in het hoge gras. Thuis doen we weer huiselijk en genieten van een tandje terug!

Fennieke 27/09/2016 2016: Pan-American Highway

Trackback van jouw site.