Dag 23: van Miami naar Palm Beach
Op onze laatste ochtend in Miami heeft JW nog maar 1 wens: een rondleiding in het stadion van de Miami Marlins. Fen heeft nog maar 2 wensen: even op het strand van Miami Beach in de zon liggen en nog wat shoppen. Bij het inpakken passen gelukkig alle shirtjes, cd's en cadeaus weer in 2 tassen.
Als JW met de auto vertrekt, nestelt Fen zich op een Rode Grease-bank in Johnny Rockets aan Ocean Drive. Met een doelgroep van motorrijders valt de rekening van het ontbijt mee. Op het strand blijken hekken Beach closed klaar te staan. Bij elke ingang staan politieauto's met zwaailichten en agenten op mountainbikes. Eenmaal in bikini op een strandlaken wordt de lucht boven de stad zwart en dreigend, alsof er wolkenkrabbers in brand staan. Mensen vertrekken van het strand en de lucht ziet er orkaanachtig uit. Als JW sms't dat hij onderweg is, houdt Fen het voor gezien, na 15 minuten zon op Miami South Beach. Wens 2 wordt vervuld op de weg terug naar het hotel (hippe tas).
Het stadion van de Marlins is hypermodern: dak en zijkanten kunnen op alle manieren open en dicht, er is een eigen röntgenkamer, zwembad, levensgrote dolfijn die beweegt bij een homerun en een bubblehead-museum. Dat blijkt een kast met bewegende hoofden van alle spelers. Erg grappig volgens JW. Zijn privétour eindigt bij de kleedkamers met een profetische uitspraak van Mohammed Ali: Champions have to have the skill and the will. But the will must be stronger than the skill. JW gaat die woorden binnenkort op de tennisbaan in Delden in de praktijk brengen. Enthousiast komt hij terug: Thuis weer lekker kijken op mijn MLB-app. Dan mag jij meekijken naar de dolfijn als ze een homerun slaan!
Vroeg in de middag vertrekken we over Ocean Drive en begint het te regenen. Bij de 1e brug is een opstopping: we zitten in een tropische regenbui! Razendsnel staat de glooiende snelweg met palmbomen onder water en auto's rijden stapvoets door de diepe plassen. Met een jeep kun je dat wel aan, onze Mustang ligt een stuk lager. Spannend! Door het oponthoud laten we Fort Lauderdale (het Venetië van Amerika) links liggen. Als we in ons hotel in Palm Beach Gardens aankomen, is het droog maar stormachtig. Op de lokale tv zien we het nieuws van wide spread flooding and a stormy South Florida met drijvende auto's, oudjes die vastzitten in rolstoelen en onbereikbare malls. Chaos dus!
Het is net of we thuis zijn, mijmert JW tevreden als we samen de was ophangen. Fen wisselt ervaringen over compacte wasmiddeltubes van het Kruidvat uit met een Cubaanse die opgroeide in Amerika en nu in Panama woont. Nergens is de handige wasmiddeltube from the Kruutvet verkrijgbaar en de vrouw zegt dat zij dan echt Holland eens wil bezoeken. Fen stelt voor dat zij eerst eens op internet shopt. Wel een fijne afzetmarkt voor het Kruidvat. Intussen beantwoordt JW de mail van ons hotel in Homestead. Ze willen graag weten wat we van ons verblijf met instortend bed, kapotte wc, file en gebrek aan yoghurtjes bij het ontbijt vonden. Maar eerst moet JW wat vragen over de doelgroep invullen. Zijn wij een young couple? Of een mature couple?
’s Avonds gaan we nog even downtown Palm Beach Gardens. Clematis Street is the place to be voor shops, clubs en restaurants met veel jonge mensen. Eten doen we bij een Italiaans restaurant met antipasti, Montepulciano en cannelloni. Vandaag eens een dag met een redelijk rustig tempo!
Trackback van jouw site.