Dag 15: van Tallahassee naar St. Petersburg
Latest weather report: New York -15, Tallahassee -1, vanmiddag 15 graden, dit weekend 25: daar kun je toch geen koffer op inpakken. JW klaagt al dagen over de kou. Onze reis boekten we met de gedachte dat Amerika in februari de Hollandse kou lekker zou breken. In Nashville was het inderdaad lekker en in Natchez warm. Maar in Memphis en ook de laatste dagen is het berekoud!
Vandaag moet het gebeuren: 24 graden verschil binnen 8 uur. Fen heeft voor de zekerheid haar korte broek alvast uit de tas gehaald. Na wat overstromingsperikelen vannacht in onze hotelkamer en alleen jam bij het ontbijt gaan we dus toch opgewekt op pad. Eerst even langs de plaatselijke Starbucks voor koffie. We komen terecht bij de prachtige, Engels aandoende universiteitsbuurt en rijden tevergeefs 3 rondjes. Op elk zebrapad zien we studenten lopen met een frappuccino of latte macchiato, maar die blijken alleen in het complex te koop. Wel zien we zo nog wat van Tallahassee, en 55 km verderop bij een Starbucks Drive smaakt de cappuccino nog lekkerder.
Onderweg naar Tampa luisteren we naar heerlijke R&B. Tot Gods boodschap in gesproken woord tot ons komt op de tonen van een R&B-hit… No matter what happened in your past, God wants you to pick yourself up. Trust God’s purpose without knowing why! Het heeft wel wat weg van de pratende stem van Ron Brandsteder in Bonnie St. Claire’s klassieker Dokter Bernard. De spreker sluit de rap af met een bredere boodschap: The best show is on this radio!
Vlakbij Lake City licht het lampje Change oil soon op ons dashboard op. We reden pas 500 km met onze nieuwe auto! Gelukkig zien we een Tire Mart langs Highway 60 en olie vervangen duurt maar 30 tot 45 minuten (best lang, denkt Fen). Terwijl JW wacht, maakt Fen een nuttige wandeling naar Walgreens. Bij terugkomst staat onze snelle Mustang hulpeloos op de brug. Van onder is hij ook mooi, zegt JW. De 2 licht verdwaasde jonge monteurs met coole muts en broek op half 7 staan er geleerd bij te kijken. Intussen probeert Fen nog een simkaartje te kopen voor internet: dat blijkt een te lastige vraag.
Met een uur vertraging vervolgen we onze weg over 75 South richting Orlando. De XXL- reclameborden voor Disney World en Legoland Florida laten we links liggen, we slaan rechtsaf naar de westkust. Na een stop voor onze hotelboeking en de 1e warme zonnestralen komen we aan in ons hotel in St. Petersburg. Van host Vicky krijgen we uitgebreide uitleg over het hotel, de buurt waar ze opgroeide, de mooiste stranden, de leukste restaurants en de eigenaars met het jaartal erbij.
Op Beach Drive, een boulevard met verlichte palmbomen en dure hotels, wanen we ons in Nice. Alleen de honden zijn hier groter. In Canapé, een aanradertje van Vicky, bestellen we zelfgemaakte pasta met zalm en een café gourmand met patisserie. On-Amerikaans en superlekker. Op de terugweg passeren we het stadion van de Tampa Bay Rays. JW hoopt nog een Spring training te zien. In elk geval wil hij morgen terug voor een rondleiding en bezoek aan de shop. Jackson Browne geeft ook een concert. Maar we willen morgen naar stad en strand. Het ziet ernaar uit dat er ook morgen weer te weinig uren in een dag zitten.
Trackback van jouw site.