Dag 8: van Vicksburg naar Natchez
Ons hotel van vannacht is niet om over naar huis te schrijven. Gisteravond stonden we met onze tassen in een onopgemaakte, vieze kamer. Vanaf het balkon was Fen getuige van een arrestatie op het parkeerterrein door de Mississippi Police. Een man stond met zijn handen op de motorkap: hij werd gefouilleerd en geboeid afgevoerd. Geen idee wat hij op zijn kerfstok had en of wij op wonderbaarlijke wijze zijn ontkomen aan een slechte afloop van onze vakantie. Ook de matras en douche in onze kamer leverden wat problemen op. Daar moest een kamermeisje aan te pas komen.
In Vicksburg heb je ook serious business van een ander niveau: het National Military Park. Dit was een strategische plek in de civil war tussen Noord en Zuid. In 1863 werd er 47 dagen strijd geleverd. Op the 4th of July was de strijd tussen de Union forces (noordelijke staten die streden voor 1 land) en Confederates (11 zuidelijke staten die onafhankelijk wilden zijn) voorbij. In het park staan 1.300 monumenten en de plekken waar gevochten is zijn minutieus bewaard, om te zorgen dat de nieuwe generatie Amerikanen nooit de strijd met elkaar aangaat. Ook soldier John(ny) Logan was erbij, samen met de 2nd Infantry Division of Louisiana, 8th Michigan Artillery en General Ulysses S. Grant himself. Hij kreeg een eigen standbeeld te paard met mooi uitzicht.
Het is wel een beetje veel informatie op al die stenen en monumenten. Bovendien blijkt het lastig schoonhouden. Daar zijn de Park Rangers voor, maar die zien wij vooral koffie drinken, leunend tegen hun grote SUV's. Het Amerikaanse staaltje oorlogshistorie in Vicksburg lijkt door alle borden met strategische posities op een levensgroot Stratego. Na 3 heuvels waren wij het spoor echter al bijster. Zelfs JW met zijn jarenlange ervaring als padvinder.
De National Cemetry in het park is met 17.000 graven de op 1 na grootste begraafplaats van Amerika. Van die doden is 40% zwart: veel zwarten sloten zich aan bij de Union forces in de strijd tegen de slavernij. Zij kregen in het leger wel minder loon dan blanke soldaten. Althans, volgens de speelfilm Glory die wij 's avonds in ons hotel op tv zien. De stoere soldaten, waaronder Denzel Washington en Morgan Freeman (die van die kroeg in Clarksdale), besloten toen helemaal geen loon te accepteren. Of dit historisch gezien nu helemaal klopt is ons niet duidelijk. Het is wel romantisch uiteraard én de ultimate American dream. Tussen de scenes door bespreken presentatoren en studiogasten de film. Zo horen we dat de take van Denzel met de traan er al in 3 takes opstond en dat hij zo natuurlijk speelt. Dat hij de beste zwarte acteur is van Amerika en de sexiest man on earth (volgens de Amerikanen). Kijkers kunnen ook twitteren en andere berichten sturen. Lekker hippe tv anno 2015!
Via het centrum van Vicksburg, een hip stadje met Victoriaanse huizen, rijden we terug naar Jackson, de hoofdstad van Mississippi. In de historische Farish Street staat nog het gebouw van het oude blues label Trumpet Records. We bestellen een hotdog in de Big Apple Inn: een donkere pijpenla met 3 stevige meiden achter de balie. Na hun verveelde Hot or no hot? moeten we 15 minuten wachten. Intussen eten de Weather Girls zelf chips, zoeken lipstick in hun tasjes en checken hun mobieltjes. Maar onze hotdogs met zuurkool en saus blijken het wachten wel waard.
Laat in de middag rijden we het laatste stukje van Natchez Trace Parkway, een 724 km lange route van Nashville naar het zuiden, met veel ongerepte natuur en nauwelijks tegenliggers. Om 6 uur zijn we in Natchez, waar we met onze neus in de boter vallen: het is Mardi grass en dat betekent dat mensen onbeperkt kettingen, knuffels en andere prullaria uit praalwagens gooien (op je hoofd passen dus). In een dampende kroeg drinken we een biertje en zoeken een hotel op internet, tussen vreemd uitgedoste en jolige Amerikanen. Intussen leest Fen op de app dat haar huisgenoten uit Leiden in Verbier aan de borrel zitten.
In ons hotel aan Mississippi River komen we vanavond toe aan huishoudelijk zijn: een wasje draaien en order pizza in our room!
Trackback van jouw site.