Dag 7: van Clarksdale naar Vicksburg

De Indiase eigenaar van ons hotel serveert een voedzaam ontbijt met oranje stip op zijn hoofd. Intussen knipt zijn vrouw haar teennagels aan een tafeltje achter ons. Zij wonen al 30 jaar in Amerika. Eerst runden zij een hotel in Californië, maar de taxes zijn hier in Mississippi veel lager en dat is goed voor de business. Althans, als er blues festivals zijn. Vanochtend zijn wij de enige gasten. Als de vrouw klaar is met haar teennagels, vraagt ze of wij het hotel willen aanprijzen op Trip Advisor. 

Met een ijzige wind onder een strakblauwe hemel vertrekken we naar het Delta Blues Museum. De Mississippidelta is een weids, aangeslibd stroomgebied. Mississippi River verandert steeds van richting. Het land heeft daarom veel swamps, die weer een goede voedingsbodem zijn voor de vele katoenvelden hier. De blues is ontstaan uit de songs van die landarbeiders en de zwarte kerk. Is jazz juist een vrije, democratische vorm van expressie, de melancholieke tonen van de blues waren een expressie van boosheid over de schaamte en vernedering (aldus B.B. King), van mensen die niet volledig in de Amerikaanse samenleving mochten participeren. 

Het museum vertelt het verhaal van artiesten zoals Robert Johnson (de Rolling Stones coverden zijn Love in vain, Eric Clapton maakte in 2004 een tribute album). Maar ook van Charley Patton, John Lee Hooker, Howlin' Wulf en Sam Cooke. Deze knappe man maakte muziek met Lou Rawls en zelfs met bokser Cassius Clay. Die plaat hoorde Sam zelf nooit: hij overleed vlak na de opnames op zijn 33e. Muddy Waters (gevleugeld is zijn uitspraak: You know the blues had a baby, and they named the baby rock and roll) werkte onder andere met de Rolling Stones. Na een uurtje weten wij alles wat wij wilden weten over de blues!

In café Yazoo Pass drinken we koffie. Als we Clarksdale verlaten, botsen we bijna frontaal op een auto van de Mississippi Police. Het gaat nog net goed. Over Highway 40 rijden we zuidoostelijk naar Neshoba County. JW wil namelijk graag naar dé plek van de film Mississippi Burning, waarin de moord op 3 jonge zwarte mannen in 1964 centraal staat (de Freedom Summer Murders). In Philadelphia krijgen we bij een plaatselijke bar het adres van het monument: Mount Zion Methodist Church aan Road 747. Een indrukwekkende plek: 3 witte kruizen en grafstenen symboliseren de brute moord door leden van de Ku Klux Klan. De mannen vochten voor stemrecht voor zwarten. Hun lichamen werden teruggevonden in de swamps van Neshoba County.

We besluiten door te rijden tot Vicksburg, slaan eten en drinken in en rekenen 35 dollar af voor een volle tank benzine. Met heerlijke blues op de radio verbazen we ons onderweg over de vele Amerikaanse vlaggen in tuinen, partytenten die dienst doen als garage en hardware stores met ontelbare bezems, harken, tupperware en picknickbenodigdheden. Om 9 uur zijn we eindelijk bij ons hotel. Die lange autorit kwam goed uit: het was zonnig, maar snijdend koud. De komende dagen wordt het warmer en kunnen de dubbele truien uit!


 

Trackback van jouw site.

Laat een reactie achter

Blijf op de hoogte

Vul hier je naam en e-mailadres in.
Je krijgt dan een mailtje als we nieuws hebben!

Loading