Dag 3: Whangaparaoa, Noordereiland
Happy New Year! We zijn niet alleen in de war omdat we aan de andere kant van de wereld zitten (als je in Frankrijk aan de Loire een gat in de grond graaft, kom je uiteindelijk vanzelf in Nieuw-Zeeland uit). 50 uur met alleen hazenslaapjes in vliegtuig en spa maken je moe en gedesoriënteerd. We zijn er ook nog niet over uit of dit nu dag 3 of 4 is. Eigenlijk zijn we pas maandag vertrokken. We houden maar ons vakantieland als referentie aan: dit is dag 3! Wij zijn de enige gasten bij het ontbijt en onze hosts Carolyn en Arnold schuiven graag aan na het bereiden van een heerlijke omelet. Carolyn is het type dat niet ophoudt met praten en lustig met reisadviezen strooit. Arnold brengt het gesprek op sharks en orka’s die hier gewoon in de baai rondzwemmen. Het is dus zaak niet te diep het water in te gaan. We beginnen ons ontbijt in de zon, maar al snel is het bewolkt, ze verwachten zelfs regen en onweer: four seasons in one day, zoals Crowded House het bezingt.
In Helensville starten we onze sightseeing toer in een botanische tuin met meterslange amaryllissen, vreemdsoortige vijgenbomen en palmbomen. In het plaatselijke Art Shop Café drinken we koffie met quiche. Over de SH16 toeren we naar het noorden langs Loch en Kalpara door een landschap met schapen, een adelaar die op de weg een hapje zit te eten, exotische vogels en af en toe een bordje met garage sale die cheap or free is (wat wij niet helemaal begrijpen). Via Warkworth rijden we langs de kust naar Sandspit en Leigh en door beboste heuvels over onverharde wegen. Parakki, Kaipara, Pakari Beach, alle namen lijken hier op elkaar. We schuilen voor de regen onder een grote palmboom bij een verlaten strandhuis. Op het strand trekt de lucht weer open. Via Whangaripo, Waiteitei en Wellsford belanden we in een Dome lookout op de veranda voor een high tea. Daar krijgen we gezelschap van Lord Hector. Lord Hector is eigenlijk een gewone haan maar hij heeft wel veel levenservaring. Eigenlijk is hij voor het geluk geboren omdat hij autocrashes en aanvallen van honden op onwaarschijnlijke wijze heeft overleefd.
Op het smalle Red Beach drinken we een (bring your own) glas wijn. Terwijl de zee oprukt doet JW weer een dutje. Fen zit klaar met camera om een confrontatie van JW met de golven vast te leggen. Voordat Fen hem kan waarschuwen voor een golf tot zijn bovenlijf is de foto al gemaakt. Tot slot eten we een hapje bij een Thai om de hoek van onze B&B en gaan op tijd naar bed.
Trackback van jouw site.