Dag 24: Flagstaff & Sedona met Harley
Iets na 7 zwemmen we al weer onze (korte) baantjes. Anderhalf uur later staan we op de stoep bij de motorverhuurder. Na het passen van de juiste handschoenen en het juiste potje mag JW de motor uitproberen. Hij is wel een beetje zenuwachtig….
Dit zit namelijk toch wel anders dan een BMW-motor. Vooral voor de pedalen moet je lange benen hebben. Fen is zeer content: zij heeft een grote brede rugleuning, 2 brede pedalen, een zacht leren kussen en een XXL-koffer waarin alle spulletjes meekunnen. JW vindt dat zij nogal overdreven georganiseerd is en elke keer veel te veel meesjouwt. Maar dat zeggen al die mensen die dingen op de bonnefooi doen, zelf niks meenemen en vervolgens zonnebrand, iPad, reisgidsje, flesjes water, zakdoekjes en leesbril uit jouw tas willen gebruiken.
Als we de auto hebben teruggebracht naar het hotel, gaan we op pad. Over de 89A South rijden we richting Sedona: het is hier mooier dan Route 66, met bossen, indrukwekkende rode rotsen en af en toe een bord Pas op voor elks met grote geweien. Wij overpeinzen wat te doen als we zo'n dier op de motor krijgen. Fen is erg blij met haar stabiele zitplek. Met camera om haar nek voelt zij zich als Jean Nelissen in de Tour de France op Moto 1, Moto 2 of Moto 3.
Het oude dorp Sedona heeft net als Flagstaff wel wat weg van een skiplaats. Het is 1 lange straat tussen de rotsen. Omdat het lager ligt dan Flagstaff, kunnen we met 26 graden op een terras genieten van koffie en het uitzicht op 10 rode bergtoppen. JW heeft zijn aandacht ergens anders. Wat zit je naar het parkeerterrein te kijken? Ik zie een RAM, verzucht hij.
Na wat winkelen rijden we naar Cottonwood via een uitgestorven Dead Horse State Park en Tuzigoot in Verde Valley. In deze ruïne uit 1125 met talloze kleine kamertjes woonden vroeger indianen. De Amerikanen nemen het soms niet zo nauw met de geschiedenis en de jaartallen. In Santa Fe zouden wij toch zweren het oudste huis van Amerika (uit 1200) te hebben gezien. Maar misschien hangt dat af van de definitie die je hanteert voor huis.
Bij Montezuma Castle gaat de geschiedenis zelfs nog verder terug. In dit kleine Azteekse dorpje vinden we overblijfselen van woningen in een rots uit het jaar 1100. Montezuma Well blijkt al dicht en dus gaan we op zoek naar Montezuma Lake. Dat staat namelijk ook op de kaart. Het blijkt een petieterig meer met 3 huizen verstopt in het riet. Vreemd toch dat Amerikanen de ene bezienswaardigheid niet of nauwelijks aanprijzen en de meest kneuterige plekken als interessant bestempelen.
Op de route via Red Rock State Park en Oak Creek genieten we van nieuwe kleuren als de zon ondergaat tussen de rotsen. Het laatste stuk over een col is spannend, in het donker met 20 mijl per uur via hairpins en een gravelweg met onverwachte gaten. Bovendien blijken we alweer een lege tank te hebben: JW heeft zijn hoofd weer eens in de wolken. Gelukkig komen we met de laatste liter terug bij ons hotel.
We hadden sowieso een lucky day. Fen verloor haar sjaal in Sedona, maar vond hem een uur later terug op een Post Office Box. Verder vergat ze haar camera een aantal keer bijna op een paaltje of rots. Morgen vertrekken we uit Flagstaff richting Phoenix en Tucson voor onze laatste etappe.
Trackback van jouw site.