Dag 23: Flagstaff & Route 66
We zitten hier in Flagstaff in een wintersportgebied. Ons hotel, Courtyard Marriott, heeft zelfs een Matterhorn Grill, gemütlich. Na een duik in het binnenzwembad aten we gisteravond op loopafstand nog wat bij Buffalo Wild Wings tussen zo’n 40 tv's, helaas zonder honkbal, wel heel veel American football.
In het zwembad worden we echt wakker. JW vindt het grappig dat Fen steeds roept dat ze baantjes gaat zwemmen: het zwembad is nog geen 5 meter lang. Zo kan ik het ook, vindt hij. We krijgen gezelschap van een rijke indiaan met zijn dochtertje. Hij zwemt met dubbele staart en voetbaloutfit aan.
Na wat tutten en internetten rijden we naar EasyRider op 800 West Route 66 om een motor te regelen voor morgen. Deze Duitse ondernemer doet hier al jaren goede zaken. JW is zo blij als een kind met zijn Harley Davidson Electra Glide. Slechts 99 dollar from 9 to 5, maar met een nacht erbij en verzekering wordt het toch nog een hele som. Maar ja, wanneer doe je Amerika nu op de motor?
JW zit nog te glunderen als we aan San Francisco Street ontbijten, met 18 graden in de zon. Het gaat er relaxed aan toe in de old town. Winkeliers hanteren flexibele tijden, zien we op een winkelraam: We open every day no later than 11.30 a.m. and usually earlier on weekends. Leuk, het nieuwe werken aan de nostalgische Route 66.
In oktober is het hier 's ochtends en 's avonds koud. Omdat JW geen jas heeft – die koopt hij in Phoenix ergens in een fanshop – besluiten we morgen op onze motordag het zuidelijker en warmere Sedona te verkennen. We doen Route 66 vandaag dus met de auto. Route 66 doorkruist Amerika van oost tot west, van Chicago tot LA. Een groot deel van de oorspronkelijke weg is inmiddels opgegaan in interstates, maar delen bestaan nog wel. Bijvoorbeeld in Flagstaff. Meer oostelijk is de weg in feite een kaal stuk asfalt met weiland zonder enige charme. Amerikanen zetten er toch graag zo veel mogelijk verwijzingen naar de historische route neer.
De westelijke route van Flagstaff naar Williams, Ashfork en Seligman is sfeervoller. Tussen Ashfork en Topock ligt het langst bewaarde deel van Route 66. In Seligman drinken we een pint in de zon en zijn getuige van een brute botsing tussen een giant pick-up met aanhanger en een oud geparkeerd autootje. De pick-up rijdt gewoon door en alle cowboys en cowgirls op het terras spreken er schande van.
Overal langs Route 66 (ook in Gallup en Albuquerque waar we eerder waren) wordt de historische route gecultiveerd. Hotels, cafés en winkels heten naar Route 66, er staan historische auto's, pompstations en geënsceneerde tafereeltjes met bloempotten, nepcowboys, nepkoeien, borden, vlaggen, vrachtwagens en vliegtuigen. Hartstikke leuk om een keer te zien, maar het heeft ook wel wat weg van Disney World en Universal, concluderen we.
Vandaag moest eigenlijk een time-out-dag zijn, want het reizen zit behoorlijk in onze benen. Als we terug zijn in ons hotel, kan JW zonder zorgen honkbal kijken. Fen valt direct in slaap en wordt 12 uur later wakker. Zo is zij maandagochtend weer een beetje gezellig.
Trackback van jouw site.