Dag 22: van Window Rock & Grand Canyon naar Flagstaff
Ons ontbijt wordt verzorgd door een stel jonge indianen in opleiding. Bij het afrekenen krijgen we een mini-indianen-snoepzakje. Het is koud: 39 Fahrenheit (4 graden), met stralende zon. Een heerlijk wintersportgevoel dus, maar dan in The Wild West.
Alle belangwekkende hotspots zijn dichtbij in Window Rock. Bij het Navajo Nation Museum zijn wij de enigen (eersten der Mohikanen). In het Tribal Park (Fen en JW alias 2 Unlimited) zijn de indianenadministratie, het trainingscenter, president's, veterans en legislation office verzameld.
De Council Chambers, waarin de 88 stamhoofden elk jaar vergaderen, heeft wel wat weg van een padvindersclubhuis, vindt Fen. JW onthult dat hij vroeger bij de padvinders gezeten heeft. In het leven kan ik het pad soms moeilijk vinden, bij de padvinders lukte dat vrij redelijk, mijmert hij.
Tribal Park ligt tegen de rotsen aan: in stripboeken staan de indianen daarop op de uitkijk met de ene hand boven de ogen en de andere voor de mond voor het fabriceren van geluid. De naam Window Rock begrijpen we nu ook: door een groot, uitgesleten gat in een van de rotsen kijk je zo naar de hemel. Aan de voet van de rots herinneren 2 herdenkingsmonumenten aan de indianen die in WOII en Vietnam om het leven kwamen. De 1e is voor de Code Talkers. Omdat Japan goed was in het kraken van codes, besloten de Amerikanen hun berichten in indianentaal te gaan coderen: een perfecte indianentruc.
Via de 264 West rijden we door Ganadi, Keams Canyon, Steamboat, Second Mesa en eindeloze Hopi- en Navajo-reservaten: een weids, afwisselend maar ook verlaten land. Soms zien we 1 oud huis, stacaravan of oude schuur. De mensen wonen hier compleet afgezonderd, tussen wrakken van auto's en andere troep, in schuren en huisjes waarvan de verf is afgebladderd. Een enkele keer zien we een schaapherder die op een hippe quad achter zijn geiten aanzit.
We willen niet te veel stoppen, want vandaag rijden we zo’n 400 kilometer van Window Rock naar Grand Canyon. Ik wil zo wel even een koffiepauze, zegt Fen. Okay, antwoordt JW, we stoppen bij de eerste de beste Starbucks. Waarna hij vele minuten zijn lachen niet kan inhouden.
Bij Tuba City komen we uit op de 160 South. Vorig jaar passeerden we dit kruispunt vanuit het noordelijke Monument Valley. Het laatste stukje naar de oost ingang van de Grand Canyon rijden we dus dezelfde route. Herken jij het nog? vraagt Fen. Nee en dat klopt: vorig jaar kwamen we na een lange en spooky rit in het pikkedonker met nog 1 liter benzine en niet-werkende navigatie in het park aan. We misten de prachtige route over steile en smalle wegen en uitzicht op de voorlopers van de Grand Canyon. Fantastisch dat het plaatje nu compleet is: de route is adembenemend.
Na een lunch in Cameron komen we laat in de middag in Grand Canyon Park aan. Veel tijd hebben we niet: we moeten straks nog zo’n 150 kilometer terug naar ons hotel in Flagstaff, waar we voor 3 nachten boekten. Maar de klok helpt ons. Die is ergens tussen Window Rock en hier weer een uurtje teruggegaan tot 9 uur verschil met Nederland. Dit horen we van de aardige mevrouw van het Visitor Center die we vragen naar de beste plek om de sunset te zien. Just in time for sunset in Grand Canyon!
Vanaf een uitzichttoren bij Desert View zien we de Colorado River die zich machtig door de Canyon kronkelt. Rondom de hele Canyon zijn uitzichtpunten die je per auto, bus of lopend bereikt. We rijden naar het midden van de zuid Rim. Bij Yaki Point zoeken we een mooie steen uit voor een Bud, wijntje en sunset, niet ver van de afgrond, maar ook niet te dichtbij. Knikkende knieën krijgen we als we de vogels zien die boven de Canyon cirkelen. Fen laat na 2 slokken wijn bijna haar lensdop van het randje rollen. En waar zijn de autosleutels eigenlijk?
Na een sfeerfoto van JW met Bud en oranjeroze canyon gaat de zon precies om 5 uur 46 onder. Een fantastische ervaring! Via de zuidingang rijden we de 64 South en 180 East naar Flagstaff. Bij de kruising staat opeens Fred Flintstone weer pontificaal langs de weg bij museum Bedrock City. Precies 1 jaar geleden waren we hier ook: wat hebben we al veel gezien! In het donker komen we in Flagstaff aan, op 6.900 feet, ruim 2.100 meter en vlakbij de oude Route 66. Morgen meer….
Trackback van jouw site.