Dag 2: Houston
Met onze horloges nog op NL-tijd is het 's nachts lastig bedenken of het al tijd is om op te staan. Als we voor de zoveelste keer wakker worden blijkt het pas half 6 te zijn. Dus kunnen we heel langzaam doen en toch om 7 uur beneden aan het ontbijt zitten.
En met onze nieuwe iPhone-app-navigator kan onze sightseeing-tour door Houston beginnen. De app werkt prima, wel verwarrend dat alles in het Brabants gaat. Zo spreekt de mannenstem Galveston uit met een a en zachte gee. ‘s Middags krijgen wij een sms van Vodafone dat we bijna aan onze datalimiet zitten. Dat wordt een dure vakantie, nog 6.000 mijl te gaan met onze fantastische eigen app.
Houston is zo groot dat je je continu via de snelweg moet verplaatsen: downtown naar Museum District, of midtown naar Montrose. Zo zigzaggen we van het Minute Maid stadion van de Houston Astro's (honkbal uiteraard) naar Dallas Street in Shopping District. We drinken koffie bij Starbucks, waar de zwervers zich 's ochtends opfrissen in de luxe toiletten. En kopen 5 shirts voor JW bij het ongelofelijk ongezellige warenhuis Sears. In 1 dag zien we ontelbare Amerikaanse vlaggen: de mattress store heeft ze, de kleinste shops ook en autodealers vlaggen hier in het kwadraat. Naast elke 3e auto staat een gigantische mast met wapperende driekleur. Ook met de runderkop word je in Texas doodgegooid: in Starbucks, maar zelfs op alle auto's van het Monarch Hotel in Museum District. Als we daar met onze groene bolide naast een Methodist Church willen parkeren, worden we weggestuurd omdat wij er niet uitzien als methodists (meer als een Dynasty-koppel).
's Middags bezoeken we Houston Space Center. Daar leren we alles over Amerikaanse moonwalks en ISS (International Space Station). Dit ruimtestation wordt continu bemand, André Kuipers wordt dus gewoon afgelost als hij terugkeert op aarde. Tegenwoordig besteedt Amerika nog maar 0,4 procent van het nationaal product aan ruimtevaart en dat is best jammer voor de (innovatieve) mensheid. Ze teren hier dus vooral op successen van vroeger en legendarische uitspraken: Houston, Tranquility Base here. The Eagle has landed, aldus Neil Armstrong landend op de maan op 20 juli 1969. Fen zette haar 1e stapjes in die tijd gewoon op aarde. James A. Lovell Junior was een paar jaar later minder fortuinlijk: Hey Houston, we’ ve had a problem here. Van de onfortuinlijke Apollo 1 (going down in 1968), Columbia (going down in the 90's) en Challenger (going down fast in 2003) zien wij hier géén filmpjes, alleen van de successen. Na nog een film over de samenwerking tussen Japan, Rusland, USA en Europa bij ISS en een fotosessie van JW met spacehelm keren we terug naar ons hotel. Bij een Italiaan in Theatre District praten we na over maanlandingen die de wereld veranderden.
Trackback van jouw site.