Dag 23: Monterey en Carmel-By-The-Sea
De naam van ons hotel doet vermoeden dat we hier in Beach Boys-sferen verkeren. Maar de Surf Inn staat alleen maar dicht bij zee. Busjes met surf dudes zien we dus niet. We hebben vandaag ook andere plannen: whales spotten op de Pacific Ocean.
Op de Fisherman's Wharf van Monterey melden wij ons bij het Whale Watch Center (alias Go whales). Die naam klinkt wetenschappelijk, maar we moeten gewoon in vette dollars afrekenen. Daarvoor kunnen we wel van 9 tot 1 uur varen. In de haven stikt het van de meeuwen, pelikanen en zeeleeuwen. De slapende, suffende, kwetterende en spelende dieren hebben de pier volledig overgenomen. Ook de geur is niet best als we uitvaren. Na 1,5 uur zien we de enorme ruggen en staarten van de 1e walvissen. Superindrukwekkend om die grote dieren om de boot te zien zwemmen. Gelukkig komen ze naast de boot boven water en dat is een veilig gevoel.
Volgens reisleidster en naturalist Kate zijn wij een bevoorrechte groep, omdat we van iets héél bijzonders getuige zijn. Als een grote groep dolfijnen blij en uitgelaten om de boot springt, meldt zij dat wij waarschijnlijk net de geboorte van een baby-dolfijn hebben aanschouwd. Nu zijn wij geen naturalist, het is wel een onwaarschijnlijk mooi verhaal (The American Dream).
Terug op de pier – op een Italiaans terras aan de lunch – komt de zon weer tevoorschijn. We rijden richting Carmel-By-The-Sea over de 17 Mile Drive, langs de kust en het binnenland van Monterey. Voor dit beschermde gebied betaal je een entrance fee: er staan niet alleen peperdure huizen, ook de omgeving is bijzonder. De happy few slijten hun dagen met het slaan van balletjes op de enorme golfbaan langs de kustlijn, het rijden in luxe golfkarretjes en het doornemen van de stand van de economie. Op bijna elke hoek bots je tegen een golfkarretje met perfect geklede senioren aan.
Ook de vogels, zeeleeuwen en eekhoorns op de 17 Mile Drive hebben een luizenleven. De hele dag, de hele week, het hele jaar is het Sitting on the dock of the bay, wasting time! Op de golfbaan wil elke golfer een birdie, eagle of boogie slaan. Wel genoeg ballen meenemen, want voor je het weet liggen ze in de Pacific Ocean.
We vervolgen onze weg naar Carmel-By-The-Sea. Burgemeester Clint Eastwood zien we niet helaas. Wel veel keurige straatjes, schattige winkels, kleine hondjes en toeristen. Ook JW vindt het leuk winkeltjes te kijken. Hij wil zelfs naar binnen bij de Bottega Veneto om te checken of de boodschappentas van USD 9.950 uit Las Vegas ook hier zo prijzig is. Dat klopt.
Zelfs in een chic plaatsje als Carmel vinden wij een plek die kan doorgaan voor een gezellige kroeg inclusief tv. Texas wint met 4-2, dus staan ze met 3-2 voor. Morgen hebben ze een dag vrij (joepie), woensdag gaat het feest weer verder in St. Louis. Het leuke van een kroeg, waar ook in Amerika, is dat iedereen lekker tegen je aan praat, ook jonge mensen! Superleuk en zo wordt het een lange avond. Morgen trekken we verder naar het zuiden, de zon achterna.
Trackback van jouw site.