Dag 13: Las Vegas

Vanmorgen slapen we heerlijk uit. Vooral JW dan, want Fen is door haar kuurtje lekker vroeg wakker. Zij resideert in bed met iPad en iPhone. Om half 12 fris en fruitig naar beneden, waar wij bij het openen van de deuren naar de hal weer worden geconfronteerd met bezeten mannen en vrouwen achter fruitautomaten en speeltafels.

Ongelofelijk: zo veel mensen, zo verslaafd, dat ze deze donkere, rokerige ruimtes prefereren boven een verkoelende duik in een van de vele zwembaden van de Grand, shoppen in de eigen winkels of gewoon lekker toeristisch lopen over de strip. Ook het personeel is hier bijzonder actief. Er zijn tientallen balies voor in- en uitchecken, hosts die je naar de snelste balie helpen en in elk café of eetgelegenheid helpt personeel je naar je tafel. Als je tenminste eerst geduldig in de rij staat. Dat is Fen te veel gedoe: tijd is zonde en kost geld.

We zoeken dus een mooie ontbijtplek voor 2 uit met uitzicht op de speeltafels, maar worden direct vakkundig weer naar de ingang en de rij gebonjourd. De tafel moet eerst worden afgeruimd! Dat is zelfs JW te gortig: we verkiezen dus een Starbucks Café (ze hebben er hier in de Grand minstens 2) en spoeden ons daarna langs vele winkels, wedding chapels en automaten waaruit je koptelefoons, videokaartjes en iPod-snoertjes kunt trekken, naar de Producers Swimming Pool bij de oostuitgang.

Het hotel is huge en je loopt vele meters om überhaupt ergens te komen. In de tijd die JW nodig heeft om in hotelkamer 3.313 zijn zwemspullen te halen heeft Fen al driekwart van dit verslag getypt. Geld opnemen kan ook gewoon in elke gokhal in ons hotel. Dat kost USD 7 extra voor een transactie. In Las Vegas rolt het geld ook op drank (Budweiser: USD 8, witte wijn: USD 11)! Maar misschien is dat het zwembadtarief.

Het is hier net The Hills, aldus JW aan de telefoon tegen Linda (MTV-serie met rijke en verwende Amerikaanse jongeren die hun dagen slijten met geld uitgeven en rondhangen zonder noemenswaardig doel in het leven). De naam MGM Grand (Metro Goldwyn Mayer) lijkt zorgvuldig gekozen: hoog boven het zwembad raast elk kwartier een metro langs, als in een futuristische James Bond-scene. Uiteraard is MGM vooral een groot media- en filmconcern.

Tot nu toe zagen we alleen beroemdheden op verlichte billboards en hotelgevels. Of in een van de vele geblindeerde verlengde limousines. Dus nog geen Elton John of David Copperfield in levenden lijve. Gladys Knight zou ook optreden, maar haar concert is afgelast. Anders was Fen desnoods in haar eentje gegaan. Voor Barry Manilow zijn er nog wel kaarten, maar dat vinden we beiden iets te veel Sky Radio.

Na een aantal uur aan het zwembad keren we terug naar onze kamer om te verkleden. Wel even via de Lions Habitat: een heus dierenverblijf naast Studio 54 dat vele geïnteresseerden trekt. Op een verhoging liggen 2 duttende leeuwen die gewend zijn aan aandacht en bekijks en dus geen vin verroeren. Om half 6 sharp zit JW in de Sporting House klaar voor de honkbalwedstrijd van de St. Louis Cardinals tegen de Milwaukee Brewers. Fen besluit fijn wat uurtjes te shoppen. Ze scoort een hippe, paarse zonnebril en een bling bling mok van Elton John in Las Vegas. Daarna eten en gokken we samen. We verliezen ook, maar krijgen daarvoor wel 3 gratis drankjes en een hoop lol. Inmiddels terug in kamer 3.313, om half 12 en samen nog even bekijken hoe we onze reis morgen voortzetten!

Trackback van jouw site.

Laat een reactie achter

Blijf op de hoogte

Vul hier je naam en e-mailadres in.
Je krijgt dan een mailtje als we nieuws hebben!

Loading