Dag 10: Page-Grand Canyon Village
Nog even over gisteravond… In het donker vinden wij inderdaad, na een aantal volle hotels, een prima lodge in Page. Dit plaatsje ligt aan het Lake Powell en het Glen Canyon Park. Naar de schitterende omgeving moeten wij nog even raden, want we komen in het donker aan. De Travelodge is gezellig druk en op het middenplein staan tientallen Harleys. Dit blijkt een groep Hollanders te zijn, die 11 dagen rondreist op gehuurde motoren. Four wheels move your body, two wheels move your soul, verzucht JW. Dat zag hij op een t-shirt tijdens een van zijn vele shopmomenten.
Na het honkbal en wat internetten in onze kamer gaan we nogwat eten. We belanden in Ken's Old West Restaurant & Lounge. Zelf gevonden, maar het blijkt ook in ons boekje te staan als authentieke westernlounge en restaurant: spareribs, steaks, gevogelte en salades. Meestal met live countrymuziek en dansen. We komen binnen met Hou je echt nog van mij Rocking Billy (of iets wat daarop lijkt) en nuttigen een t-bone steak onder het genot van Stevie Ray Vaughn en andere country hits, waarop alle voetjes van de vloer gaan, cowboy-hoeden heen en weer vliegen en iedereen tegelijk naar links, rechts, voor en achter huppelt met de handen in de heupen. Wij zijn verkocht en worden blij en lacherig van zo veel vrolijk vermaak. We lagen nog niet eerder zo laat in bed na dit fascinerende avondje stappen.
Vandaag worden we vroeg wakker van het geronk van motoren: de vrienden van JW gaan op pad. Uiteraard dient een motor eerst warm te draaien en dat is een bijzondere gewaarwording om half 8 in de Glen Canyon. Maar sinds JW een motor heeft is Fen een stuk milder over geluidsoverlast.
Na nog wat bellen met Nederland en andere noodzakelijke activiteiten vertrekken we naar Lake Powell. Over de dam en langs het meer hebben we een schitterend uitzicht op de omgeving. We kijken ook nog even in de haven hoe diverse luxe speedboten te water worden gelaten. Dat betekent achteruit inparkeren en met je 30 inch autobanden (ook al weer XL) het blauwe water in, bij voorkeur met waterresistant boots of Uggs. Je kunt ook alvast in de boot op de trailer gaan zitten, maar dat is alleen voorbehouden aan passagiers.
We rijden zo'n 120 mijl oostwaarts, naar Monument Valley. Dit park wordt beheerd en geëxploiteerd door Navajo-indianen, de oorspronkelijke bewoners van dit gebied. Die doen niet aan asfaltering of Rijkswaterstaat-achtige activiteiten. Het park is in authentieke staat, en dus zien we geen campers op de route, maar alleen 4 wheel drives. Langs de route verkopen indianen hun waar bij provisorische standjes. In oktober lijkt de verkoop niet om over naar huis te schrijven. Die huizen staan gewoon buiten het park en daar rijden ze 's avonds in hun pick-up trucks naartoe met de opbrengst van de dag.
Het park is indrukwekkend. Een route van zo'n 15 mijl leidt ons langs beroemde lokaties uit films en Marlboro-reclames. Van Three Sisters tot Elephant Butte en Rainbow Point. Die namen doen ons wel een beetje denken aan Hiawatha de indiaan en Lucky Luke. Fen had gehoopt wat authentieke indianen te zien (veer in het haar, strepen op de wangen en leren rokje met pijl en boog). Helaas loopt de moderne indiaan tegenwoordig in comfortabel trainingspak met basebalpet en elastiekje om de voluptueuze (ongewassen) paardenstaart.
In Amerika zetten ze simpelweg Bump op een verkeersbord als er een kuil in de weg zit. In Monument Valley kunnen ze dan wel aan de gang blijven. Het is dus een Bumpy ride en aan het eind verzucht Fen Ain't wanna bump no more. We voelen ons als figuranten in Once Upon a Time in The West, Thelma and Louise of Into the Wild. De 1e is ook echt hier opgenomen. We besluiten ons paardrijdavontuur nog even uit te stellen. De paarden zien er niet echt avontuurlijk uit. Ze zijn geconditioneerd op het lopen van vaste rondjes. Dan kun je trekken aan de teugels wat je wilt maar je gaat altijd rechtdoor.
Om 5 uur Utah-tijd vertrekken we. In Arizona moeten we een extra uurtje terug (9 uur verschil met NL). Wat onze GPS aanhoudt is ons niet helemaal duidelijk. Als we denken bijna op onze bestemming te zijn, blijken we nog een uur te moeten rijden. Op de highway belanden we in een spannende achtervolging door 2 politie-auto's met sirene. Dreigend rijden ze achter ons aan. Gelukkig blijkt het toch niet voor ons te zijn. Om half 9 komen we aan in Grand Canyon Village. Al weer pikkedonker dus hier eindigt ons verslag van vandaag.
Trackback van jouw site.