Dag 7: Moab-Kanab
Vanochtend is het JW die om 5 uur klaarwakker is. Dat ligt niet aan de stress. Misschien worden we hier wel zo relaxed van alle indrukken dat we minder slaap nodig hebben. En dus gaan we weer vroeg op pad. Na 6 dagen cd's van JW (Tom Petty, Tom McRae, Wovenhand, Fat Freedy's Drop, Bettye Lavette, en Skrillex nog te gaan) mag Fen ook de muziek van haar iPod een keer aanzetten. Na een uurtje moppert JW naast haar: dit heeft wel een heel hoog Sky Radio-gehalte. Het is de afspeellijst gemaakt voor Marleen in haar Portugese kuuroord. Niet geschikt als road music in de States dus.
We reizen vandaag 320 mijl naar Kanab en Zion National Park. Onderwerg stoppen we in een van de zeldzame uitspanningen op de route, met wel veel variatie in snacks. Fen vraagt of ze internet hebben, om wat foto's op internet te zetten. Maar dat is ijdele hoop als je in the middle of nowhere zit. Okay, so you take the large. Then I'll take the XL, horen we naast ons. We zijn onder de indruk van de omvang van de bezoekers. Niet alleen buikomvang, ook armen, benen, nek en enkels zijn fascinerend groot.
JW kijkt al weer uit naar het honkbal van vanavond. Het is Post Season op weg naar de World Series. De New York Yankees, Arizona Diamondbacks, Tampa Bay Rays en Philadelphia Phillies liggen eruit: erg jammer voor JW met zijn Yankees-jasje, wel veel aanspraak. De Texas Rangers, Milwaukee Brewers, Detroit Tigers en St. Louis Cardinals zijn nog in de race, wat nog veel spectaculaire wedstrijden belooft in bomvolle stadions, aldus verslaggever JW.
Rond 15 uur zijn we in Kanab. Dit westernstadje heet ook wel Little Hollywood. Overal, binnen, buiten, in perkjes, restaurants en ons hotel worden we getrakteerd op foto's van acteurs en films uit langvervlogen tijden die hier zijn opgenomen. Vooral vergane glorie, want de filmindustrie is er niet meer. Niemand kijkt ook meer naar westerns en films van Cary Grant, John Wayne, Telly Savalas, Ronald Reagan (!), Olivia de Haviland of Vivian Leigh. In ons hotel, Parry Lodge, heeft elke kamer de naam van een meer of minder bekend acteur. Die heeft dan ook in die kamer geslapen (maar dat nemen we met een korreltje zout). Ons huisje heet Ed Faulkner. Eds geest waart er nog rond door de vele foto's aan de muur. Ons buurhuisje is Ruta Lee. Zij wordt vanavond bezet door een groep luidruchtige Chinezen die in een grote touringcar zijn gearriveerd.
We hebben tijd genoeg om 2 keer een bezoekje aan de plaatselijke Levi-store te brengen (waar we beiden wat kopen) en aan Denny's Wigwam: die verkoopt alles wat een cowboy, indiaan of gewone sterveling zich maar wenst. Van indianensloffen, cowboyhoeden, spelkaarten van de natuur en dierenvellen voor bij de open haard tot enorme opgezette dieren. Fen houdt het bij 2 cowboylaarzen aan een hangertje. Daarna eten we heerlijk (licht!) in een Mexicaans restaurant met nu eens bescheiden bediening.
Trackback van jouw site.
Peter
| #
Toch laarzen gekocht, gaaf!!
Reply